Erkenning van je eigen onwetendheid

Er wordt vaak gezegd dat de meest uitgesproken mensen over een onderwerp het minst weten, maar denken dat ze het meeste weten. Eigenlijk is dit een beleefde manier om te zeggen dat domme mensen luid en trots zijn, zoals het Dunning-Kruger-effect illustreert.

Volgens onderzoek zijn velen van ons slechte beoordelaars van onze eigen vaardigheden, zowel intellectueel als anderszins. Wanneer mensen met een situatie worden geconfronteerd, nemen ze vaak niet de tijd om de beschikbare informatie zorgvuldig te evalueren voordat ze een beslissing nemen. In plaats daarvan kiezen ze vaak voor het antwoord dat de minste mentale inspanning vereist, ongeacht hoe slim ze zijn. Het blijkt zelfs dat slimme mensen nog kwetsbaarder zijn voor dergelijke denkfouten die voortkomen uit intellectuele beperkingen.

Hoe onwaarschijnlijk het ook klinkt, iedereen loopt eigenlijk rond, zalig onwetend van hun eigen onwetendheid. Intellectuele bescheidenheid is een karakterdeugd die deze feilbaarheid in iemands zelfperceptie erkent. Het erkennen van je cognitieve beperkingen en openstaan voor de mogelijkheid om ongelijk te hebben, is essentieel voor kritisch denken.

Het belang van intellectuele bescheidenheid

Op het eerste gezicht is bescheidenheid een nogal eigenaardig concept. Blijkbaar zou een bescheiden persoon niet moeten erkennen hoe speciaal hij of zij is. Aan de ene kant is het vrij moeilijk om niet te erkennen hoe geweldig je bent als je uitblinkt in wat je doet. Aan de andere kant gaat bescheidenheid niet over het bagatelliseren van je talenten, vaardigheden of prestaties – het gaat erom te erkennen dat er altijd ruimte is om te leren en te groeien, zelfs van de meest onwaarschijnlijke bronnen.

Het is belangrijk om te onthouden dat vrijwel iedereen onderschat hoeveel ze weten. Daarom klampen mensen zich vaak koppig vast aan hun overtuigingen en negeren ze alle afwijkende meningen. Dit geldt net zo goed voor politiek en religie als voor onderwerpen zoals mode of levensstijlen.

Bescheidenheid wordt soms ook verward met een gebrek aan zelfvertrouwen of een laag zelfbeeld. Maar het vergt een behoorlijk zelfverzekerd persoon om zijn of haar tekortkomingen te erkennen en toe te geven. Intellectuele bescheidenheid zorgt ervoor dat je goed gepositioneerd bent om zoveel mogelijk te leren van iedereen, niet alleen van je gelijken of degenen die je bewondert. Dit betekent dat je de cognitieve flexibiliteit hebt om je houding te herzien.

Natuurlijk is intellectueel denken belangrijk voor analytisch en kritisch denken. Intellectueel arrogante mensen hebben niet de capaciteit om zichzelf of hun overtuigingen in twijfel te trekken. Ze stagneren op cognitief niveau omdat ze niet openstaan voor nieuwe of tegenstrijdige ideeën.

Bovendien is het een cruciale eigenschap van alle grote leiders. Een manager die laag scoort op intellectueel vermogen, staat meestal niet open voor feedback en is evenmin bereid om van anderen te leren. Goed leiderschap vereist echter een brede blik. Het vereist ook dat je je tekortkomingen begrijpt en om hulp zoekt wanneer dat nodig is.

Hoe kun je meer intellectuele bescheidenheid ontwikkelen?

Een intellectueel bescheiden persoon is iemand die bereid is toe te geven wanneer hij of zij ongelijk heeft of moeite heeft iets te begrijpen. Maar je wordt niet zomaar intellectueel bescheiden; het is een gewoonte die je moet cultiveren totdat het een tweede natuur wordt. Het is de enige manier om blinde vlekken en hiaten in je denken te overwinnen.

Laten we eens kijken hoe je intellectuele bescheidenheid kunt ontwikkelen.

1. Cultiveer een groeimindset

Een vaste mindset is een van de grootste obstakels voor intellectuele bescheidenheid. Mensen die geloven dat eigenschappen zoals intelligentie of talenten vastliggen door de genetische loterij, missen de openheid die nodig is om echt intellectueel bescheiden te zijn. Hoge presteerders met een vaste mindset dragen vaak een lucht van intellectuele arrogantie omdat ze aannemen dat ze “alles al weten.”

Daarentegen ervaren mensen met een vaste mindset die intellectueel worstelen vaak gevoelens van minderwaardigheid, waardoor ze nog sterker vasthouden aan hun eigen mening.

Een groeimindset hebben betekent begrijpen dat er grenzen zijn aan je intelligentie en er ruimte is om te groeien, te leren en te verbeteren. Simpel gezegd, intelligentie is kneedbaar, als een spier die versterkt kan worden.

2. Leer de standpunten van anderen te waarderen

Luisteren en begrip zijn twee vaardigheden die iedereen moet verbeteren. Doe moeite om voorbij je blinde vlekken te luisteren. Je eigen behoeften, vooroordelen en ervaringen vertekenen gemakkelijk wat je hoort. Twee mensen kunnen naar hetzelfde verhaal luisteren en verschillende lessen leren.

Wanneer je ontvankelijk wordt voor het zien of begrijpen van de wereld zoals anderen dat doen, ben je beter in staat om hun standpunt zo goed mogelijk te begrijpen. Dit betekent niet dat je het met hen eens bent. Een groot deel van de mensen gelooft dat het accepteren van het standpunt van een ander gelijkstaat aan het accepteren van je eigen nederlaag. Maar het gaat er echt om het vermogen te ontwikkelen om de complexiteit van een situatie te zien.

Doe oprechte pogingen om te luisteren naar wat anderen te zeggen hebben. Je zou zomaar iets kunnen leren.

3. Ontwikkel een passie voor levenslang leren

Levenslang leren verwijst naar een vorm van zelfgestuurd onderwijs dat gericht is op persoonlijke groei en ontwikkeling. Kijk naar de wereld om je heen. Geen van de infrastructuren of uitvindingen die het moderne leven maken wat het is, zou mogelijk zijn geweest zonder de aangeboren menselijke drang om te verkennen, te leren en te groeien.

Het ontwikkelen van intellectuele bescheidenheid vereist dat je deze passie brandend houdt. Dan voel je je gemotiveerd genoeg om zelf op zoek te gaan naar de waarheid. Een ander voordeel van levenslang leren is dat het leidt tot hogere niveaus van persoonlijke vervulling en tevredenheid.