Mijn perspectief op Luisteren

Heel veel in ons leven draait om communicatie. Vanuit welk oogpunt je ook kijkt. We doen de hele dag niet anders dan communiceren. Bewust en onbewust. Verbaal en non verbaal.

We leven in een tijd waarin er vooral heel veel wordt gezonden via media, internet, social media en mensen meer aandacht lijken te besteden aan meningsuiting in plaats van meningsvorming. Terwijl we  juist nu het luisteren niet uit het oog mogen verliezen.

Maar Luisteren begint altijd met de keuze. De keuze om de ander zo goed mogelijk te willen begrijpen. . Al heb je geen idee wat de ander je gaat vertellen, of je het daar mee eens bent of wat het met je doet. De Ander proberen te begrijpen is niet in zijn schoenen gaan staan of in haar huid kruipen. Dat is
onmogelijk. De Ander is de enige die deze schoenen kent. Hij past deze schoenen al een leven lang. De ander is de enige die in deze huid past. Ook al herken je elementen, je weet niet hoe het is om de ander echt te zijn. Wat je wel kunt doen is alles wat jouw eigen schoenen vertegenwoordigen, jouw hele eigen verhaal en al je eigen associaties, zoveel mogelijk naast je neerzetten en je met al je vermogen je te verwonderen en vragen te stellen, het perspectief en de beleving van de ander zo dicht mogelijk naderen. Het denkbeeldig uittrekken van je eigen schoenen en daarmee even geen aandacht besteden aan je eigen verhaal, je eigen vergelijkingen en associaties en je eigen behoefte om gehoord te worden. Dat is kiezen om te luisteren.

Luisteren vraagt veel. Het vraagt om bewustwording, om vaardigheden en om veel oefening!  Luisteren is als het trainen van spieren om in “vorm” te blijven.

Het luisterproces is een zeer actief, energieverslindend proces. Als de hersenen actief bezig zijn met wat ze verwerken, verbruiken ze veel energie. Als je een tijdje echt hebt geluisterd, bijvoorbeeld een uur of meer, heb je vermoedelijk in ieder geval twee ervaringen.

Ten eerste heb je waarschijnlijk een emotioneel gevoel door de alle informatie – positief of negatief – die je kreeg.

Ten tweede heb je vermoedelijk een gevoel van fysiek leeglopen. Je zult moe zijn en iets willen drinken. Je wilt je hoofd wat rust geven. Als je dit gevoel van vermoeidheid niet hebt ervaren na een gesprek
waarin je luisterde of na een presentatie van iemand, luisterde je waarschijnlijk niet zo goed als je misschien dacht dat je deed. Het mag dan ook duidelijk zijn: altijd goed luisteren is onmogelijk.