De magie van echt luisteren

In de wervelende arena van communicatie ligt er een onontdekte schat verborgen: het pure vermogen van oprecht luisteren. Terwijl vele handleidingen ons aansporen om de technieken zoals LSD (Luisteren, Samenvatten, Doorvragen) te omarmen, nodig ik je uit om dieper in de nuances van het vragen stellen en het samenvatten of parafraseren te duiken.

Stel je voor dat je in gesprek bent en instinctief voel je de behoefte om vragen te stellen, ervan overtuigd dat dit dé manier is om je interesse en betrokkenheid te tonen. Maar ware luisterkunst gaat soms over het tegenovergestelde. Er zijn gouden momenten waarop het mooiste geschenk dat je kunt geven het geschenk van stille aanwezigheid is.

Denk aan die momenten waarop iemand zijn ziel deelt, zijn diepste kwetsbaarheden en vreugden. Op zulke momenten kan een enkele vraag, hoe goed bedoeld ook, de magie verbreken, de stroom onderbreken en iemand het gevoel geven dat ze op een zijspoor zijn gezet. De weg naar de ziel kan soms worden verstoord door onschuldige vragen die als oordelen voelen.

Daarnaast zijn er gesprekken die als een zachte vlam zijn, en het minste zuchtje kan ze doven. In deze kwetsbare momenten kunnen sommige vragen oude wonden openrijten of het emotionele landschap veranderen. En een waterval van vragen kan soms een mist van afleiding creëren, waardoor de essentie van het gedeelde verhaal verloren gaat.

Samenvatten en parafraseren hebben hun eigen plaats in de dans van communicatie. Ja, ze zijn krachtige instrumenten om verbinding te smeden, maar zoals met elk instrument, is het kennen van het ritme en de melodie cruciaal. Een constante echo kan de symfonie van een gesprek overstemmen en wat als een spiegel bedoeld is, kan soms als een barrière aanvoelen.

Luisteren is inderdaad een kunstvorm. Het is dansen op het ritme van het hart, wetende wanneer te bewegen en wanneer stil te staan, wanneer te reflecteren en wanneer simpelweg te zijn. Want in de echte kunst van het luisteren gaat het niet om techniek, maar om het hart. En soms, in die momenten van stille aanwezigheid, vinden we de diepste resonantie, de meest oprechte echo’s van begrip en verbinding.

Foto: Corine Jansen – Abdij Le Thoronet