Het schip zonder kapitein

Goede zorg geneest geen dementie, maar draagt wel bij aan een menswaardig bestaan waar ruimte is voor warmte, betrokkenheid en aandacht.

Voor iedereen is dementie een schrikbeeld, ook voor mij.’ Dat zegt Krista Mirjam Dijkerman, die jarenlang als verpleegkundige voor mensen met dementie zorgde.

Toch is er ook een andere kant aan dementie, vindt Dijkerman. Een kant waarover zelden wordt gesproken. ‘Dementerenden zijn mijn grote leermeesters. Ik heb van ze geleerd hoe belangrijk het is dat je echt bent. En door hen ben ik ervan overtuigd geraakt dat het leven bepaald niet zinloos is, zelfs niet als je leven zo eindigt. In ieder mens zit een kern die intact blijft, ondanks de dementie.’

Over haar ervaringen met mensen met dementie schreef Dijkerman het boekje ‘Varen op je ziel’. 

Het schip zonder kapitein – voor Krista Mirjam Dijkerman

De haven was al in zicht,
maar toen werd het roer verlaten,
het anker nogmaals gelicht,
golven die de reis vergaten.

De stuurman tuurde naar zee,
zocht in water naar sporen,
het tij nam het scheepje mee,
de eb liet haar ruisen horen.

Toen kwam de storm, het werd nacht,
de boeg zuchtte, de spanten kraakten,
niemand liep de hondenwacht,
tot aan de kim de dauw ontwaakte.

Op koers naar de einder toe
om daar nog verder te varen,
zonder weten, de ogen moe
en de ziel zal het schip bewaren.

Paul Marius Borggreve