Arts alleen maar een techneut?

Vol verbazing lees ik het artikel van Eric de Winter, gepensioneerd arts en oud directeur van de GGD in Arnhem, in de NRC van donderdag 15 augustus jl., met als kop ‘Arts is gewoon techneut, laat die kwakzalvers maar praten’.

Na een historisch overzicht van de ontwikkeling van de geneeskunde in ons land, bepleit De Winter in dit stuk dat we niet mogen verwachten ‘dat een arts goede communicatieve vaardigheden heeft. Zijn product is medisch-technische kennis en vaardigheid, niet goede communicatie’.

Vervolgens maakt hij de vergelijking aan met ‘een andere techneut’…de automonteur.

Hij geeft aan dat hij van de automonteur verwacht ‘dat hij zijn auto vlot, goed en tegen redelijke kosten repareert’ maar het ‘volstrekt niet reëel zou zijn te verwachten dat de monteur hem na afloop ook nog eens een les van een half uur uitvoerig uitlegt wat er precies kapot is, hoe hij dat heeft ontdekt, hoe dat waarschijnlijk veroorzaakt is en hoe hij dit heeft gerepareerd’, enzevoorts.

De Winter geeft in het stuk wel aan dat hij het ‘volledigheidshalve zinvol vindt om in dit kader nog te wijzen op één betreurenswaardige nevenwerking’. Dat de patiënt minder vaak dan vroeger het gevoel krijgt van de arts dat hij ‘vol empathie is en de problemen helemaal begrijpt’. Gevolg daarvan is volgens De Winter dat de arts ‘minder vaak kan scoren met het placebo-effect’.

Voor mij is Eric de Winter een onbekend persoon. Ik heb de man nimmer gesproken en kan op basis van dit artikel geen conclusies trekken over hoe hij was als arts. Maar zo spreken over patiënten, die ‘praatjes’ blijven eisen, ervaar ik als ongekend respectloos.

Luisteren naar patiënten, hun verhaal aanhoren, ze serieus nemen en hun klachten en zorgen in een perspectief plaatsen hoort mijn inziens bij het normaal functioneren van een arts.
De patient krijgt door naar hem te luisteren het vertrouwen dat de keuze van de inzet van een bepaalde behandeling hem ten goede zal komen en dat zal de medicijntrouwheid bevorderen en eventuele angst reduceren.
Luisteren is het basisingrediënt zodat er vervolgens communicatief en medisch passend gehandeld kan worden. Dat is samen werken aan goede zorg. En daarmee stoppen meneer De Winter….dat lijkt mij een heel slecht idee!