Zijn er grenzen aan de empathie?
Zorg en empathie, het lijkt het perfecte huwelijk. Nochtans valt goed doen, niet noodzakelijk samen met doen wat goed aanvoelt. En bovendien vooronderstelt zorg niet alleen betrokkenheid maar soms ook gepaste afstand.
Daarom kan empathie nooit het morele kompas worden van onze zorgmaatschappij, of toch zeker niet het enige. Empathie is hard nodig: het biedt bescherming omdat we inzoomen op iets of iemand waarop we ons betrokken weten. Daardoor is empathie ook bijziend: het richt zich op enkelingen en heeft geen oog voor de rest. Met voorbeelden uit het actuele maatschappelijke debat zal ik uiteenzetten waarom empathie ook een keerzijde heeft en zelfs gevaren. In mensen die (toevallig) buiten ons gezichtsveld vallen, kunnen we ons niet inleven. Maar omdat de levens van deze mensen net zoveel waard zijn als die van onze naasten hebben we neutrale waarden zoals rechtvaardigheid en solidariteit nodig om het samenleven met anderen werkbaar te maken.
Prof. Dr. Ignaas Devisch (1970) is professor in filosofie, medische filosofie en ethiek.Hij werkt als filosoof aan de Universiteit Gent en de Arteveldehogeschool en publiceert en spreekt regelmatig in binnen- en buitenland, zowel voor een gespecialiseerd als een breed publiek. Hij is regelmatig te gast op radio en televisie om duiding te geven bij ethische en filosofische kwesties. Hij is tevens vaste columnist bij De Standaard.
Ignaas is woensdag 6 juni bij ons tijdens de meetup van het Narrative Heathcare Network. Meld je aan en praat mee. http://narratievegezondheidszorg.nl/portfolio-item/6-juni-2018-meetup-ignaas-devisch-empathie/