Ergens naar streven of van wegblijven.

Stoïcisme wordt steeds populairder. Vanmiddag had ik een gesprek bij BNR radio over deze actieve filosofie.

In ons dagelijks leven kunnen we soms erg druk zijn met wensen: “Oh, wat heb ik een zin in een mooie jurk voor kerst” of “Ik ben heel hard aan vakantie toe!” Het probleem is dat je met deze gedachten emoties op gaat roepen. We zoeken gepassioneerd naar een soort gelukskick, maar zoals we allemaal weten duurt die piekervaring vaak maar luttele momenten. En als het gevoel weg is, dan gaan we weer op zoek naar de volgende ervaring.

Ook negatieve gedachten: “Als ik nu maar geen lekke band krijg” of “Ik krijg die baan vast niet”, brengen een gevoel van negatieve emotie.

Nu kun je zeggen: ‘Filter die emoties gewoon weg, hou je gevoel erbuiten.” Maar dan kun je eigenlijk net zo goed dood zijn.

Waar haal je je dan nog de zin in leven vandaan? De sleutel zit in het feit dat jij in staat bent een transformatie te maken. Van goed en slecht naar voorkeur of afwijzing. Je kunt altijd ergens naar streven of van wegblijven.

Er bestaat een mooie paradox, opgeschreven door Mark Manson in zijn lezenswaardige boek: “The subtle art of not giving a f*ck.

“De drang om steeds maar op zoek te moeten gaan naar positieve ervaringen is op zich een negatieve ervaring. Het accepteren van negatieve ervaringen is op zich zelf een positieve ervaring.”