Het leven en de ideeën van David Bohm
Jaren geleden las ik het boek: ‘On Dialogue’ van David Bohm. Het was voor mij een gevoel van BAM! Hij pleit voor luisteren, voor creatieve dialoog waarin we onze aannames en oordelen opzij kunnen zetten, waarin we samen denken.
Hij zegt in een interview (vrij vertaald):
Er is een vorm van communicatie die niet begint met het ontkennen van heelheid. Als je zegt, hier ben ik en daar ben jij, dan is het al verdeeld. Misschien kunnen we communiceren in de geest van het geheel, zonder die verdeeldheid. Dat betekent dat ik niet probeer te vertellen wat ik denk, jij probeert mij niet te vertellen wat jij denkt, maar we proberen samen te ontdekken hoe we gaan denken.
Zoveel verschillende individuen, ieder met een eigen visie, en zoveel verschillende groepen, elk met hun eigen visie, komen in botsing. We moeten in staat zijn om erover te praten, te luisteren in dialoog, elkaars visie te overwegen, er naar te kijken, in alle rust.
Hoe beschrijf je het leven van een man die geloofde dat beelden altijd het vermogen hadden om te misleiden? Deze film doet een uiterst goede poging. Het biedt een fascinerend beeld van een groot wetenschapsman, iemand die durfde te twijfelen en nieuwe en radicale denkbeelden in de wetenschap durfde te introduceren.
Door David ben ik gaan nadenken over de vraag of er iets bestaat als DE waarheid. Ik leef nu mijn leven dat alles een perspectief is en dat we daarbinnen overtuigingen hebben en dat we het lef moeten hebben om die altijd te durven bijstellen.