Luisteruitdaging

Virtuele vergaderingen hebben bij mij een geheel nieuw niveau van luisteren geïntroduceerd. Ik heb een connectief luisterprofiel en vind het daardoor lastig dat ik niet altijd weet hoe mensen zich voelen, omdat iedereen is teruggebracht tot een klein plaatje en het scherm regelmatig wordt gedomineerd door een dia.

Jezelf zien en horen spreken helpt niet bij het luisteren. Het leidt af om de volle aandacht aan de spreker(s) te schenken. Dit is lastig omdat luisteren om de Ander gaat. Zoom helpt omdat je daar me je camera-instelling jezelf kan verbergen. Een post-it over jezelf plakken op het scherm kan ook helpen heb ik gemerkt.

Wees ook niet beleefd door te knikken als je hetgeen de ander zei, niet goed hebt verstaan, maar stel vragen opdat je zeker weet dat je de ander zoveel mogelijk begrijpt. Interpretatie van wat je denkt te hebben gehoord ligt op de loer en helpt je niet bij het echt luisteren.

Omdat we elkaars emoties niet goed kunnen lezen, is het belangrijk om je focus echt op het gesprek te houden en vooral te luisteren naar de stiltes, het volume, het woordgebruik en de intonatie van spreker.

Zorg dat je begrip en compassie toont naar de ander. We weten niet altijd welk ‘gevecht’ de ander aan het voeren is met zichzelf en de uitdagingen die deze tijd van ons vraagt.

We hebben met elkaar nieuwe luisteruitdagingen gekregen. Laten we die aangaan, want we hebben meer dan ooit nodig dat we gehoord worden!