BAM!

Dit ging snel hè? Het leven was best goed. We hadden reisplannen. We hadden plannen met ons werk. We waren dingen aan het doen en ook heel veel ideeën aan het bedenken van wat we daarna zouden gaan doen. De economie zag er goed uit. En dan … BAM. Hier zijn we dan.

Het brengt een boodschap van Seneca naar boven. Deze man in ballingschap, met ziekte en financiële tegenslagen, schreef meer dan 2000 jaar geleden dat we altijd waakzaam moeten zijn, vooral in goede tijden, omdat waakzaamheid de eerste stap is op weg naar voorbereiding. Zodat wat er ook gebeurt het nooit als een schok komt.  

De gebeurtenissen van de afgelopen weken zijn een ongekende herinnering aan de waarheid van dat advies. We negeerden te veel, te lang, zoals dat mensen eigen is. Het leven is wispelturig. Transformaties gebeuren. Zwarte zwanen zijn echt. Verandering is de enige constante. En nu blijkt ook nog dat niemand zo rijk, zo gezond, zo sterk of slim is dat ze deze crisis kunnen ontlopen. Het virus maakt namelijk geen onderscheid tussen mensen.

Als dingen weer beter worden (wat onvermijdelijk gaat gebeuren), zullen we dit wellicht weer vergeten… en dat zou heel treurig zijn na deze waardevolle les.

De wereld leert ons elke dag wel iets. De vraag is of we openstaan ​​om te luisteren. De vraag is of we klaar zijn om het echt te willen horen en ernaar te handelen.